مؤلفه‌های گفتگومندی باختینی در زیورآلات معاصر هندوستان با نقش‌مایه جانوری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه هنر اسلامی تبریز

2 استادیار دانشگاه‌ هنر اسلامی ‌تبریز

3 تادیار دانشگاه آزاد اسالمی واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه هنر، دانشکده عمران، معماری و هنر، تهران، ایران

10.22077/nia.2023.6205.1709

چکیده

از زمان شکل‌گیری جوامع متمدن بشری،‌ زیورآلات را که نه ‌تنها نشانگر تمایل بشر اولیه به زینت‌دادن خود، بلکه به عنوان یکی از کهن‌ترین عناصر فرهنگی هر تمدنی به شمار آورده‌اند. در این بین، شبه قاره هند به ‌عنوان کشوری مملو از سنگ‌های گرانبها، از گذشته تاکنون مرکز ارتباطات تجاری زیورآلات بوده که همواره ریشه در باورها و مناسبات فرهنگی جامعة متکثر هند داشته است. درواقع، آنها با قدمتی بیش از 5000 سال به عنوان بخشی از یک تمدن کهن، فراتر از تزیین بدن به شمار آمده‌اند‌ که با اشکال و نقش‌مایه‌هایی، در حکم رسانه‌ای از سنت، هویت تاریخی، فرهنگ غنی و تغییراتی که در ادوار مختلف تمدن هند ایجاد شده، صحبت می‌کنند. لذا در این پژوهش برآنیم تا با استناد به رویکرد گفتگومندی باختین به عنوان روشی برای مطالعۀ زیورآلات به‌ مثابۀ اثر هنری بپردازیم که گفتگومندی چگونه در تولید زیورآلات معاصر هند بروز پیدا کرده است؟ هدف، ارائۀ روشی برای درک جهان متن، تصویری منسجم از ارتباطات فرهنگی در محتوای آثار و پی‌بردن به فرآیند شکل‌گیری زیورآلات معاصر با نقش‌مایه جانوری بوده است. زیرا به عقیدۀ باختین، گفتگومندی؛ یک روش خاصِ نگریستن به جهان بوده که می‌تواند برای خوانش آثار، به بافتار و متونی که از فرهنگِ دیگری سرچشمه گرفته‌اند، بپردازد. یعنی توجه به عناصر درون‌متنی و نیز ارتباط میان عناصر متن با خارج از آن. یافته‌ها، به روش توصیفی-تحلیل محتوا انجام گرفته‌اند که بیان می‌کنند، آنچه در تألیف زیورآلات به هنرمند هندی تعلق داشته فقط مادۀ اولیه در شکل‌گیری آنها بوده؛ لیکن وی هرگز در خلق آثارش مستقل نبوده است. بلکه برای عینیت‌یافتن صورت و تکمیل محتوای زیورآلات، به گفتگو با فرهنگِ «دیگری» پرداخته که در دورۀ معاصر به‌ عنوان بن‌مایه‌هایی یادآور برای مخاطب یا مخاطبان آتی، در شکل زیورآلات با نقش‌مایه جانوری تجسم یافته‌اند. درواقع، زیورآلات معاصر هند هنگامی که با زمینه مرتبط شدند، توانستند موجودیت بیابند. یعنی، گفتگو با فرهنگِ «دیگری» و مهم‌تر از همه فرهنگ هندو- اسلامی در کنار سایر فرهنگ‌ها این امکان را برای هنرمند ایجاد نمود که، او، فرهنگ هند را به خاطر آورد زیرا وی از منظر خویشتن، قادر نبوده در ظرف زمان تاریخی و مکان اجتماعی به آفرینش اثر خود ادامه دهد. و همچنین، برای مخاطب نیز تداعی شود به‌ گونه‌ای که، حتی اگر مخاطب، نام هنرمند آنها را ندانسته لیکن در نهایت، به ‌عنوان زیورآلات هندوستان شناخته می‌شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Components of Bakhtinian Dialogism in Contemporary Indian Jewellery with Animal Motif

نویسندگان [English]

  • Zahra Mehdipour Moghaddam 1
  • Shahryar Shokrpour 2
  • Taher Rezazadeh 3
1 Tabriz islamic art university
2 Assistant Professor, Department of Islamic Arts, Faculty of craft Arts, Tabriz Islamic Art University
3 Assistant Professor, Department of Art, Faculty of Civil Engineering, Architecture and Art, Islamic Azad University Science and Research Branch, Tehran, Iran.
چکیده [English]

The jewelry As a medium not only reflects the the status of wealth,but also is presented as one of the cultural-civilization examples of any society.India, a country that has always been the center of trade communication for jewelry, that as regardless of the beauty aspect, it has a symbolic value based on the beliefs and cultural relations of the pluralistic society of India.Thus, with an ancient age, Indian jewelry, has always been considered beyond body ornament that is speaks with its concepts as a medium of historical identity and rich culture.In the present research, in which we attempt to refer to Bakhtin's dialogism approach as a method to study ornaments, as a work of art, and to consider how dialogism has emerged in the production of contemporary Indian jewelry?The goal is to provide a method to understand the context of the text, a coherent picture of transcultural dialogism, and to understand the process of the formation of jewelry. Because according to Bakhtin's method, dialogism as a special way of looking at the world, can deal with the contextualism and the texts that originated from another culture for reading the works. It means, it considers both the intra-textual elements and the relationship between the elements of the text and outside of the text. The findings have been carried out by the descriptive-content analysis method, which state that what belonged to the artist in the creation of ornaments was only the primary material in their formation, which means that he was never been independent in creating his works. However, in order to objectify the appearance and complete the content of the ornaments, he talks with the culture of "other". These elements have been previously used in the jewelry of the India, and now they have been depicted in the form of ornaments as reminding theme for the audience or future audiences.Therefore, when the jewelry is connected with the context, it can come into existence. Dialogism with the culture of "other" and above all, the Hindu-Islamic beside other cultures in jewelry has made it possible for the artist to remember the Indian culture and evoke it for the audience; because the artist from his own perspective, he will not be able to continue creating his work in historical time and social place.

کلیدواژه‌ها [English]

  • dialogism
  • the other culture
  • jewelry
  • Indian
  • Bakhtin

مراجع

  • احمدی­پیام، رضوان (1387). «ریشه‌یابی نقوش گیاهی مشترک در قالی‌های ایران و هندوستان». پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه شاهد تهران.

    انصاری، منصور (1384). دموکراسی گفت­وگویی. تهران: مرکز.

    باختین، میخائیل میخائیلوویچ (1396). تخیل مکالمه‌ای: جستارهایی دربارۀ رمان. مترجم: رؤیا پورآذر. تهران: نی.

    __________________ (1399). زیبایی‌شناسی و نظریۀ رمان. مترجم: کتایون شهپرراد. تهران: کتاب آبان.

    __________________ (1400). هنر و پاسخگویی: نخستین جستارهای فلسفی. مترجم: سعید صلح‌جو. تهران: نیلوفر.

    پوینده، محمدجعفر (1400). سودای مکالمه، خنده و آزادی: میخائیل باختین و تودوروف، یاکوبسن، کریستوا، گلدمن، ایوتادیه. تهران: چشمه.

    تودوروف، تزوتان (1398). منطق گفت­وگویی میخائیل باختین. مترجم: داریوش کریمی. تهران: مرکز.

    دادور، ابوالقاسم؛ منصوری، الهام (1390). درآمدی بر اسطوره‌ها و نمادهای ایران و هند در عهد باستان. تهران: کلهر و دانشگاه الزهرا.

    ذکرگو، امیرحسین (1391). نمادشناسی هنر شرق (2): مار در هنرهای بودایی و هندویی. تهران: متن.

    ___________ (1393). نمادشناسی هند شرق (3): پرنده‌های اساطیری در هنرهای بودایی و هندویی. تهران: متن.

    ___________ (1394الف). اسطوره‌شناسی و هنر هند. تهران: متن.

    ___________ (1394ب). نمادشناسی هنر شرق (4): ایزدان آب و آبزیان اساطیری. تهران: متن.

    روانشادی، آذین (1397). «مطالعه تطبیقی جواهرات میناکاری گورکانیان هند و قاجار و کاربست آن در طراحی و ساخت زیورآلات معاصر». پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد هنر اسلامی. دانشکده هنرهای اسلامی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز.

    شکرپور، شهریار؛ مهدی‌پورمقدم، زهرا (1401). «تحلیل زیورآلات معاصر هند با رویکرد گفت­وگومندی میخائیل باختین (مطالعه موردی: زیورآلات سال 2020 م.)». کیمیای هنر. سال یازدهم، شماره 43، صص. 22ـ7.

    شیمل، آنه ماری (1386). در قلمروی خانان مغول. مترجم: فرامرز نجد سمیعی. تهران: امیرکبیر.

    طباطبایی، علاءالدین (1394). «پیشوندهای زبان فارسی امروز (2)». نامه فرهنگستان. شماره 56، صص. 243ـ231.

    غیبی، مهرآسا (1398). 35000 سال تاریخ زیورآلات اقوام ایرانی. تهران: هیرمند.

    فریه، ر. دبلیو. (1374). هنرهای ایران. مترجم: پرویز مرزبان. تهران: فرزان.

    قاسمیان دستجردی، پروانه؛ نعمتی، فاطمه (1400). «مطالعه تطبیقی نقش‌ طاووس در منسوجات ایران و هند: مطالعه موردی دو قطعه پارچه از ایران و هند». دانش هنرهای تجسمی. دوره ششم ، شماره 7، صص. 61ـ49.

    مکاریک، ایرنا ریما (1384). دانشنامۀ نظریه‌های ادبی معاصر. مترجم: مهران مهاجر و محمد نبوی. تهران: آگه.

    ملکی، مژگان؛ داودی، ابوالفضل؛ احمدزاده، محمدرضا (1399). «مطالعه تطبیقی معنی نمادین نقش بته‌جقه در فرهنگ ایرانیان و هندوستان از (600 ق. م. تا عصر حاضر) و نمود آن در هنر طراحی مد». در اولین جشنواره ملی پارچه فجر. یزد. تعداد صفحات. 13

    نامورمطلق، بهمن (1394). درآمدی بر بینامتنیت؛ نظریه‌ها و کاربردها. تهران: سخن.

    هولکوییست، مایکل (1395). مکالمه‌گرایی: میخائیل باختین و جهانش. مترجم: مهدی امیرخانلو. تهران: نیلوفر.

    هینز، دبورا جی. (1400). باختین در قابی دیگر. مترجم: ستاره نوتاج. تهران: متن.

    • Ali Sayed, Nafisa. (2015). Mughal jewellery; A sneak peek of jewellery under Mughals. India: partridge.
    • Bakhtin, Mikhail Mikhailovich. (1981). The dialogic imagination: four essays.Trans: Caryl Emerson & Michael Holquist. Austin and London: Univ of Texas press.
    • (1984a). Problems of Dostoevsky's poetics.Trans: Caryl Emerson. Minneapolis: University of Minnesota press.
    • (1984b). Rabelais and his world. Trans: H. Isowolsky. Cambridge MA: MIT press.
    • Bala Krishnan, Usha Ramamrutham. (2001). Jewels of the Nizams. New Delhi: department of culture, goverment of India.
    • Bala Krishnan, Usha Ramamrutham. Kumar, Meera Sushil. (2001). Indian jewellery, Dance of the peacock. India: India book house limited.
    • Barnard, Nick. (2008). Indian jewellery; The V&A collection. New Delhi: Timeless books.
    • Bhushan, Jamila Brij. (1964). Indian jewellery, ornaments and decorative design. D. B. taraporevala sons.
    • Birdwood, George Christopher Molesworth. (1880). The industrial arts of India. Vol. 2. London: Chapman & hall.
    • Carvalho, Pedro Moura,. (2010). Gems and jewels of Mughal India. London: The nour foundation.
    • Chandra, Rai Govind. (1979). Indo- Greek jewellery. New Delhi: Abhinar publications, https://paperhub.ir/ (1400/ 10/ 25).
    • Haladyn, Miriam Jordan. (2014). Dialogic materialism: Bakhtin, embodiment and moving image art. New York: peter lang Inc.
    • Jung, Hwa Yol. (1990). Mikhail Bakhtin's body politic: a phenomenological dialogics. Man and world, Vol. 23(No.85), Pp. 85- 99.
    • Kaur, Prabhijot. (2012). Women and jewelry- the traditional and religious dimensions of ornamentation. research gate, Pp. 2- 15.
    • Linell, Per. (2008). Essential of dialogism, Sweden. Department of communication studies linkoping University.
    • Nigam, M L. (1999). Indian jewellery. New Delhi: Roli books.
    • Petrilli, Susan. (1992). The detotalizing method, human sciences and the dialogic of values in Mikhail Bakhtin. social semiotics, Vol.2, No.2, Pp. 98- 112.
    • Rani, Punam, Singh, Vivek. (2013). Traditional to contemporary Indian jewellery: a review. GRA (Global research analysis), Vol.2(No.1), Pp. 87- 88.
    • Selden, Raman. (1993). A readers guide to contemporary literary theory. London: Biddles Ltd.
    • Stronge, Susan. Smith, Nima. Harle, James C. (1988). A golden treasury: Jewellery from the Indian subcontinent. New York: Rizzoli international publications in association with the Victoria and Albert museum and Grantha corporation.
    • (2019). The best 10 jewellery designers in India. (https://www.augrav.com/blog/the-best-10-jewellery-designers-in-india-jewellery-inspirations). (1400/ 6/ 8).
    • Yothers, Wendy. Gangadharan, Resmi. (2020). Narration on ethnic jewellery of Kerala- focusing on design. inspiration and morphology of motifs, Vol.6(No.6), Pp. 267- 274.
    • Instagram: Nimai (1400/ 10/ 20).
    • Instagram: Art Karat (1400/ 10/ 20).
    • Instagram: Farahkhanworld (1400/ 10/ 27).
    • https://farahkhanworld.com (1400/ 10/ 27).
    • Instagram: sunita_shekhawat_jaipur (1400/ 10/ 28).
    • Instagram: Sajjante Jewels (1400/ 11/ 1).
    • http://www.hanutsingh.com (1400/ 12/ 7).

     

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 18 اسفند 1401
  • تاریخ بازنگری: 12 مهر 1402
  • تاریخ پذیرش: 22 مهر 1402

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار