A comparative study of the visual components of the decorations and inscriptions of the wooden pulpit of the Sajluqi period in the village of Farizhand and Borzroud, Natanz.

Document Type : Original Article

Authors

1 Master of Tabriz University of Islamic Arts

2 Professor at Tehran University

10.22077/nia.2024.6030.1692

Abstract

One of the most valuable practical and essential elements used in mosques is the pulpit. It is clear that this hand-made work has somehow been effective in the promotion and expansion of religion. A major part of the researches about minbars has been about the history of its construction, and few discussions have dealt with the aesthetic features and motifs used in it. are in Iran, where the study of the decorative and structural dimensions of these pulpits is the aim of the present research. This research has a qualitative nature and describes and analyzes the two pulpits and visually compares the roles in a descriptive-analytical and comparative method with reference to the data obtained through library and field methods. The answer to this question is what is the difference between the two minbars (Berzroud and Farizhand) in terms of appearance characteristics, patterns, inscriptions, construction, materials, etc.? In these works, there are various designs and motifs, decorations with geometric motifs. and plants, as well as inscriptions carved in Kufi and Naskh script can be seen. The execution method of the motifs is first meshed using the grid method, and then it is pasted on a background and then the inlay work is done on it. In the Borzroud pulpit, most of the designs have ½ mirror repetition, and in the Farizhand pulpit, the method of repetition is transmissive or ½ and ¼ mirror. The mentioned pulpits are in conflict in terms of seating, the form of the Frizhand pulpit is an altar shape and the Borzroud pulpit has a simpler structure, but it is more elaborate in terms of decorations.

Keywords

Main Subjects


  قرآن کریم. مترجم: مهدی الهی قمشه­ای.
    بیاتی­راد، نیلوفر (1391). «نسبت نقوش تکرارشونده منبرهای چوبی با مفاهیم نمادین در هنر اسلامی». پایان­نامه کارشناسی­ارشد، دانشگاه هنر اصفهان.
    حموی، یاقوت (1383). معجم البلدان. مترجم: علی­نقی منزوی، تهران: سازمان میراث فرهنگی.

           خوانساری ابیانه، زین­العابدین (1378). ابیانه و فرهنگ مردم آن. تهران: گنجینه هنر.

    دهخدا، علی­اکبر (1377). لغت­نامه دهخدا. جلد چهاردهم، تهران: دانشگاه تهران.

      گره­چینی در معماری اسلامی و هنرهای سنتی. تهران: نشر دانشگاهی.

    شراهی، اسماعیل؛ موسوی­نیا، سیدمهدی (1399). «بررسی ابعاد شکلی و تزئینی منبر مسجد نقوسان تفرش». نگره، شماره 54، صص. 53ـ41.

    شیخ­بیگلو، امید (1393). «طراحی و ساخت منبر چوبی براساس نمونه­های دوره­ی ایلخانی منابر مسجدجامع اصفهان و نائین». پایان­نامه کارشناسی­ارشد، دانشگاه هنر اسلامی تبریز.

   گرگویی، حسن «منبر قدیمی مسجدجامع ندوشن». فرهنگ یزد. شماره 18 و 19، صص. 217ـ201.
  مهرپویا، جمشید (1376). کاربرد چوب و تزئینات چوبی در معماری ایران. تهران: سازمان میراث فرهنگی.

  نوروزی قره­قشلاق، حسین؛ صالحی، سمیه؛ رشادی، حجت­الله (1398). «بررسی تطبیقی دو منبر سلجوقی و ایلخانی (مشکول و نائین)». نگارینه هنر اسلامی، دوره ششم، شماره 17، صص. 59ـ47.

سامانیان، صمد و دهقانی، طیبه (1394) "بررسی تطبیقی طرح و نقش منبر جامع نائین و منبر جامع سوریان " فصلنامه تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی، دوره ششم، شماره 19، صص:29-50