Shalamzar Castle Palace (Chaharmahal and Bakhtiari province), an example of combining Qajar architectural pattern with decorations and ethnic-local visual culture.

Document Type : Original Article

Authors

1 Assistant Professor, handicrafts Department, Faculty of Art, University of Shahrekord, Shahrekord,Iran

2 an M.A graduate of handicrafts, Al-Zahra University.Tehran.Iran

10.22077/nia.2023.6092.1699

Abstract

In Chaharmahal and Bakhtiari province, palaces and castles were built during the Qajar era by Khans and feudal lords, who, while using ethnic and local image culture in the decoration of the building, later became a source for the use of local artificial arts artists and even Other artists have become local identity seekers in the contemporary era. In this process of "give and take" and metamorphosis, an interesting manifestation of Iranian ethno-local pictorial culture was reproduced in combination with official art, which was especially mixed with foreign patterns in Qajar art.

Examining these luxurious buildings located in the center of the local governments of the noble Iranian peoples (Turks, Lors, Kurds, Bakhtiaris, etc.) in the Qajar period is very important. "Shalamzar Castle Palace" in Chaharmahal and Bakhtiari province is one of these examples. This article, using a descriptive-analytical method and the method of collecting field and library data, tries to show the evolution of the ethno-local image culture of that era by analyzing the decorations of this building as an example, in the intersection with the Qajari pattern. . In addition to trying to consider ourselves as a rich source for contemporary art, and then becoming especially artists who seek to represent local identity. In the future, it should be extended to other similar examples in all parts of Iran, both in terms of methodology and in order to be exemplary.

The Qajar rule, not out of tolerance, but out of compulsion to give concessions to the local and subordinate powers, caused local transformations in official and central art to the architectural structure of magnificent feudal buildings in the lands of noble Iranian tribes. This opportunity to reproduce and mix with innovative patterns on the one hand, and borrowed from Farang on the other hand, provided for ethnic-local arts.

Keywords

Main Subjects

References

آخوندی، اردشیر (1372). «قلاع استان چهارمحال ­و بختیاری». پایان­نامه کارشناسی­ ارشد. دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران.
آهنجیده، اسفندیار (1384). تاریخ و تمدن چهارمحال و بختیاری. شهرکرد: آهنجیده.
بهار، مهرداد (1391). پژوهشی در اساطیر ایران. چاپ نهم. تهران: آگه.
بیگی بروجنی، شهناز (1387). بروجن: نامی به بلندای تاریخ. تهران: بهینه فراگیر.
خداوردی موری، اسفندیار (1394). مصاحبه. 3 اردیبهشت 1394.
رجبی، پرویز (1380). هزاره­های گمشده. جلد یکم. تهران: توس.
شجاعی، حیدر (1396). نمادشناسی تطبیقی گیاهان. تهران: شهر پدرام.
شوالیه، ژان؛ گربران، آلن (1385). فرهنگ نمادها. جلد چهارم. مترجم: سودابه فضایلی. تهران: جیحون.
شهدادی، جهانگیر (1384). دریچه­ای بر زیبایی­شناسی ایرانی گل و مرغ. تهران: کتاب خورشید.
عبدالله، زهرا؛ شایسته­فر، مهناز (1392). «نقش و نماد اژدها در نگارگری ایرانی». پیکره. شماره 4. صص: 58ـ43.
کمالی، محمدرضا (1389). «بررسی معماری دوره قاجار». دانش مرمت و میراث فرهنگی. سال پنجم، شماره 5 (پیاپی 5). صص: 54ـ47.
کیانی، محمدیوسف ( 1374). تزئینات اسلامی وابسته به معماری ایران در دوره اسلامی. تهران: سمت.
مولانایی، صلاح­الدین؛ سلیمانی، محسن (1401). «تزئینات و عناصر الحاقی به معماری اسلامی دوره قاجار». مطالعات میان­رشته­ای معماری ایران. دوره یکم، شماره 1. صص: 100ـ89.
میت­فورد، میراندا بروس (الف1388). دایره­المعارف مصور نمادها و نشانه­ها. مترجم: معصومه انصاری و حبیب بشیرپور. تهران: سایان.
 
https://www.metmuseum.org/art/collection/search/322636
Negarineh Islamic Art
Volume 10, Issue 25 - Serial Number 25
September 2023
Pages 156-173

Files

History

  • Receive Date: 06 February 2023
  • Revise Date: 26 April 2023
  • Accept Date: 27 August 2023

Share

How to cite

Statistics